Έχω μια απορία και ελπίζω κάποιος από εσάς να μπορεί να με βοηθήσει. Είναι τελικά η τέχνη υποκειμενική? Ξέρω, το ερώτημα μου έχει φιλοσοφικές ανησυχίες και προεκτάσεις, αναρωτιέμαι όμως πόσες διαφορετικές απόψεις σχετικά με μια συναυλία μπορεί να υπάρχουν ανάμεσα στο ακροατήριο.
Δεν λέω, βέβαια, ότι πρέπει να αισθανθούν όλοι οι ακροατές τα ίδια συναισθήματα, ούτε ότι πρέπει απαραίτητα να αρέσει ή να μην αρέσει σε όλους, μπορεί όμως σε κάποιους να αρέσει πολύ και σε κάποιους άλλους καθόλου? Θα μου πείτε ότι είναι θέμα είδους μουσικής και ακουσμάτων του ακροατή. Αν θεωρήσουμε, ωστόσο, ότι για να ξεκινήσει κάποιος να πάει σε μια συναυλία, πάει θετικά προδιατεθειμένος και ότι τουλάχιστον μέχρι ένα σημείο θεωρεί ότι αυτό που πρόκειται να ακούσει τον ενδιαφέρει, υπάρχει περίπτωση να φύγει θεωρώντας ότι προσβάλλεται η αισθητική του και η ακοή του ενώ άλλοι να φεύγουν κατενθουσιασμένοι?
Είναι τελικά θέμα διάθεσης, παιδείας, ακουσμάτων ή αισθητικής? Βραδυνές ανησυχίες, απόρροια συζητήσεων με φίλους.....
